/Fotoğraflar, belgesel filmler başlı başına tat katıyor; geçmişi unutursanız ben buradayım diyor./

Tarihi sadece tarihçiler yazmaz.

Gazeteciler de tarihe ışık tutar; kalemiyle, objektifiyle önemli rol oynarlar!

Bahçeler vardır; mor sümbüllü, güllü, ötesinde kapı aralığında, tahmin edilemeyecek oranda dram çıkar karşınıza...

Sözün uçtuğu yerde, yazı kalır. Yazının unutulduğunda da fotoğraflar konuşur!

***

Üstat Gazeteci-Yazar Salim Taşçı "Arka Bahçede Neler Oldu?" adlı kitabımın ön sözünde beni anlatmış:

"En önemlisi de fotoğrafları konuşturma sanatıdır. Tuğrul Sarıtaş bu konuda üstatlığını konuşturmuş ve konuşturmaya da devam ediyor." diye...

***

Evet...

Fotoğraflar yalan söylemez, aslı neyse odur. Fotoğrafların dili olmasa da konuşturur, baktırır...

Bahçelerin hep önüne değil, arka tarafına baktığımızda, gerçeği objektif olarak görürüz.

Çünkü gülü görüp de dikenine gözü kapatmak, yanılgıyı çoğaltır. Aksini düşünürsek dikenine takılmak, gülün güzelliğini yok etmez!..

***

Biyografi, öykü, röportaj, belge gibi...

Sözün kısası, fotoğraflar, belgesel filmler başlı başına tat katıyor; geçmişi unutursanız ben buradayım diyor...

Kitaplar ve belgeler; unutulanların, unutanların ilacıdır!

İfadeler, yaşanmışlar çarpıtılmadan gözler önüne serilsin.

VE BİR ANI…

Sabahleyin, haber görev dağılımı yapan istihbarat şefimiz Orhan Yılmaz, o dönemde GÜNAYDIN GAZETESİ Ankara Bürosu'nda çalışan Fevzi Gücümen'e:

"Kızılcahamam'a 'CEMRE' düşmüş, hemen git fotoğraflarını çekip gel!" dedi...

İşine çok bağlı ve heyecanlı olan Fevzi durur mu; makinesini kapıp odadan fırladı. Rahmetli şefimiz Orhan abimizinin arkasından:

"Şaka yaptım oğlum!" demesini bile duymadı.

Akşam saatlerinde büroya dönen Fevzi'nin dudağı patlamış, kaşı ayrılmıştı...

Şef:

"Ne oldu Fevzi bu halin ne?" diye sorunca, ballandıra ballandıra anlatmaya başladı:

"Abi, Kızılcahamam' ı adım adım dolaştım ve CEMRE'yi sonunda buldum, izin alıp fotoğraflarını çekiyordum ki, bir adam geldi beni evire çevire dövdü!"

Biz gülmekten masalarımızın altına girerken, Fevzi'de nasıl dayak yediğini keyifle ifade ediyordu...

Kızılcahamam'a giden Fevzi, evinin bahçesinde çamaşır yıkayan kadına; CEMRE'yi sormuş! Kadın da 'Cemre' yi CEMİLE anlamış," Benim! " demiş.

Başlamış fotoğraf çekmeye...

Tam bu sırada, çıkagelen kadının kocası Fevzi'yi bir güzel benzetmiş!