1870 yılında Theodor Herzl isminde bir Allah ve İslam düşmanının öncülüğünde başlayan İsrail devleti hayali 14 Mayıs 1948’de gerçekleşti. O günden beri Ortadoğu coğrafyası hep kan kusuyor, gözyaşları Nil misali durmadan akıyor. Ne İslam dünyasından ne de herhangi bir kurum veya kuruluştan caydırıcı bir tepki gelmedi. Beklenen tepki gelmediği gibi haksızlığı, adaletsizliği engelleyecek, ortadan kaldıracak bir gayret bile olmadı.

21 Ağustos 1969 yılında İsrail, Mescid-i Aksa’ya saldırır. Aksa, büyük tahribat alır ve kundaklanır. Dönemin İsrail başbakanı Golda Meir’in ağzından tarihe not düşecek şu cümleler dökülür; “o gece sabaha kadar korkudan uyuyamadım. Sandım ki Müslümanlar her an, dört bir taraftan İsrail’e girecekler. Sabaha kadar o korku ve tedirginlikle bekledim. Sabah olduğunda korktuğum olmamıştı. O an idrak ettim ki biz dilediğimizi yapabiliriz. Çünkü Müslümanlar uyuyan bir ümmetmiş.’’

Gazeteciler, Filistin’li kardeşlerimize, Müslüman kardeşlerimize nice zulümler yapmış olan önceki dönem İsrail başbakanı Şimon Perez’e “İsrail devletini kurdunuz. Müslümanların kutsal kitabı olan Kur’an-ı Kerim’de Müslümanların sizin devletinizi yıkacağını söylüyor’’ dediğinde zalim Perez; “Kur’an’ın bahsettiği o Müslümanlar gelsin, o zaman düşünürüz’’ diyor. İşte o günün meyvesini bugün İsrail güle oynaya yiyor.

“Müslüman Müslümanın kardeşidir. Ona zulmetmez; onu düşmana teslim etmez. Kim bir Müslüman kardeşinin ihtiyacını giderirse, Allah da onun bir ihtiyacını giderir. Kim bir Müslümanın sıkıntısını giderirse, Allah da kıyamette onun bir sıkıntısını giderir. Kim bir Müslümanın ayıbını öterse, Allah da kıyamette onun bir ayıbını örter.”  Buhari (Hadis-i Şerif)

 Nerede ve nerde kaldı yüce kitabımızın bahsettiği o Müslümanlar? Bu zalimleri yeryüzünden yok edecek, devlet dedikleri zulmü başlarına yıkacak, o Müslümanlar neredeler? Biz böyle oturup sadece Siyonistlerin, uşağı Amerika’nın ve diğer yandaşlarının yaptıklarını izlemekle mi yetineceğiz? Kur’an’ın bahsettiği sözde değil özde Müslümanlar olmayacak mıyız?  

Bugün her saat, her dakika başta Gazze olmak üzere Filistin’in tamamı, Lübnan, Yemen ve Suriye bu lanetli, zalim terör devletinin zulmü, pervasızca katliamları altında can çekişmektedirler. Allah, İslam, Kur’an ve Peygamber düşmanlarının bu zulümleri, bombaları, füzeleri, mermileri daha ne kadar, nereye kadar kardeşlerimizin başlarına yağmur misali yağacaktır? Dünyanın en büyük, en organizeli teröristleri tarafından kardeşlerimizin canları, malları ve namusları yağmalanırken neden hala Müslüman devlet liderleri suskun kalıyorlar? İtrail’in haksızlıklarına, hukuksuzluklarına gereken tepki ve karşılık niçin verilemiyor? Lideriz diye geçinen o şahıslar koltuklarından indirilecekler diye mi susmayı tercih ediyorlar? Bugün bu saate kadar sessiz kalmalarının ana sebebi ya da sebepleri ne olabilir? Bakın başta A.B.D. olmak üzere neredeyse diğer tüm Hristiyan devletlerinin liderleri çıkıp açık açık İtrail’e olan desteklerini dile getiriyorlar. Bu da yetmezmiş gibi sözüm ona dünyanın en büyük terör devletine savaş uçakları, savaş gemilerini ve çeşit çeşit silah, teçhizat yardımlarında bulunuyorlar. Niye tek bir Müslüman ülke lideri çıkıp da biz de Filistin’e, Lübnan’a ve diğer saldırı altında olan kardeş ülkelerimize şu şu şu yardım ve desteklerde bulunacağız diyemiyor?

Şunu iyi bilin ki başta Hz. Resullah (s.a.v.) Efendimiz olmak üzere, her dört büyük halifelerin, Hz. Hamza (r.a.)’nın, Halid Bin Velid’in, Gazneli Mahmut’un, Selahattin Eyyubi’nin, Sultan Alparslan’ın, Osman Gazi’nin, Fatih Sultan Mehmet’in, Yavuz Sultan Selim’in, Kanuni Sultan Süleyman’ın, Sultan Abdulhamit Han’ın, Prof. Dr. Necmettin ERBAKAN hocanın ve daha nice nice İslam liderlerinin kemikleri sızlıyor bu toprakların altında. Yarın Huzur-u Mahşer’de bizler bu büyüklerimizin yüzlerine nasıl bakacağız? Sizlerin evladıyız diyebilecek miyiz?

Korkak Müslüman ülke liderleri yüzünden başta Filistin ve Gazze-Batı Şeria olmak üzere Lübnan, Afganistan, Pakistan, Suriye, Doğu Türkistan ve daha sesini duyuramamış nice Müslüman kardeşlerimiz, zalimin zulmü altında can çekişmektedirler. İşte bugünün İslam dünyasının gerçek hali budur. Lafa gelince kardeşlikten taviz vermiyoruz. İş icraata gelince ortada ne post var ne de dost…