Geçen günlerde okuduğum bir makalede ‘‘İlişki içerisinde bulunan veya ilişkiye başlamaya yönelik davranışlar sergileyen kişilerin salgıladıkları bazı hormonlar duygusal anlamda iyileşmenin yanında fiziki yaraların iyileşmesinde de olumlu katkılarından söz edilmiş. Yapılan hayvan çalışmaları, sosyal bağ ve fizyolojik stres yanıtları çalışmalarında, yaraların iyileşmesinde Oksitosin ve Vazopresin adlı hormonların artışı iyileşmede pozitif bir katkısı olduğu keşfedilmiş. İlişki kalitesi ve ilişki içerisindeki davranışlar fizyolojik algılar ile paralellik gösteriyor. Tabi ki bir ilişki içerisinde olmanız hormonlarınızın işlevlerini yerine getirecek olduğu anlamına gelmiyor. Bu gidip krem almak gibi bir durum olur. (Kremi sürdüm yaram iyileşecektir. Ben üstüme düşeni yaptım artık sıra kremde diyeceğimiz bir durum olmadığını da söylemeliyim).  Anlayacağınız ortada tevekküllük bir durum yok. Sadece ilişkiniz olmasının yaralarınızın iyileşmesinde tek başına yeterli olmayacağını tekrardan belirtelim. Önemli bir noktayı da belirtmeliyim ki; ilişki kalitesi, yaralarınızın iyileşmesinde pozitif doğrultuda bir katkıda bulunduğunun da altını çizelim.  Araştırmada, ilişkide salgılanan mutluluk hormonlarının duygusal iyileştirmenin yanı sıra fiziksel iyileştirmeye de etkisi bir bakıma gösterilmek istenmiş. Evet, alın size ilişkinin bir faydası daha! Kendini hazır hissetmeyenler, alın size bir artı daha! Şimdi, insanlar ilişkinin yaraları iyileştirme etkisini keşfetti. Sonrasında insanlar yaralarını iyileştirmek için ilişkiye yönelik davranışları sergiler mi, göreceğiz. Şundan emin olabiliriz ki ilişkiye başlamak için önceliklerimiz kesinlikle yara iyileştirme olmayacaktır. Bunu, ilişkiye teşvikten ziyade aklınızda bulunması gereken bir bilgi olarak veriyorum. Sonuç olarak: Ne kadar olumlu davranış sergilerseniz; olumsuz davranış sergileyen bireylere göre pozitif hormonlar salgılayacağınızı unutmayın.  Artık yaralarınızı iyileştirmek için bir ilişki mi yoksa eczane arayışına mı girersiniz, orası size kalmış.