Gün geçtikçe daha fazla kendi kulislerimizde yaşayıp, dekorundan ışığına, yan karakterinden seyircisine kendimizin karar verdiği oyunlar olmazsa o kulisten çıkmıyoruz. Hepimiz bizleri andıran, bizim gibi çalışan, konuşan, bizim gibi oy kullanan, bizim gibi para kazanan ve harcayan, bizim okuduğumuz okullarda okuyan, bizim gibi inanan ve bizim gibi flört eden insanlarla çevriliyiz. Bunun sonucu Empati açığı ve en büyük sıkıntısı ise çoğumuzun kökeninde yatıyor olması.  Bunun sebebi de insanların sosyal çevrelerinin homojen hale gelmesi ve de insanların yoğun bir ön yargıya sahip olmalarıdır. Ancak bildiğimiz bir şey var o da empatinin doğuştan gelen bir özellik değil geliştirilebilir bir yetenek olduğunun keşfedilmiş olmasıdır.  İnsanların, ön yargılarını kabul etmek ve başkalarının tutkularını anlamaya çalışmak için kendi görüşlerinin ötesine geçmek için yapması gerekenler vardır. Hayat boyu yeni arkadaşlıklara açık olmak iyi bir başlangıç olabilir mesela; yeni mekanlar, yeni ideolojiler hatta yeni bir tat olabilir. Değişmeyen şey çürümeye mahkumdur. Bu mahkumiyetten çıkış yolu ise mükemmele- mükemmel arkadaş, mükemmel şehir, mükemmel ideoloji vs.- ulaştığınızı düşündüğünüzde bile bunun anti tezine her zaman açık olmaktır.

Peki empati için ne denilebilir? Sözlükteki ilk anlamıyla eş duyu anlamına gelir açık anlamı ise bir başkasının içinde bulunduğu duygu ve düşüncelerde aynı frekansta olmak ve bunu içselleştirmektir. Halk arasındaki en sade tanımında ise kendisini başkasının yerine koyabilmektir. Nörologlar, beynin iki kısmının birlikte çalıştığında duygusal merkezin karşısındakinin duygularını algıladığını ve bilişsel merkezin neden bu şekilde hissettiğini anlamaya ve nasıl yardımcı olabileceğine odaklandığını belirtirler. Araştırmaların yansımalarına baktığımız zaman empatinin varlığı insanları daha iyi yöneticiler ve işçiler, daha iyi aile bireyleri ve dostluklar elde etmelerinde doğrudan katkı sağladığını göstermiştir. Bu durumun sürdürülebilir ve insancıl bir gelecek için çok önemli olduğunu söylemeliyiz.

Bazı insanlar bazı insanlara göre doğal olarak daha empatiktir ancak herkesin empatisini geliştirmek için yapabileceği kolay, kanıtlanmış egzersizler vardır. Bunlar;

Yeni insanlarla konuşmaya başlamak. Çok iyi tanımadığınız bir iş arkadaşınızı bir şeyler içmeye çağırıp onların günlük yaşamlarını sorarak sohbete çağırmak olarak basitçe gerçekleştirilebilir.

Helen Riess’in güzel sözlerinde olduğu gibi; ‘‘Sadece başkasının ayakkabısında durmayın, içlerinde yürüyüş yapın.’’  Yani, başka ibadetlere katılın, başka yemekler yiyin, farklı bir mahallede vakit geçirin, onları yaşamaya çalışın. Bir davranış rahatsız edici ise nedenini düşünün. Örneğin kızgın, üzgün, stresli olabileceğini düşünerek başlayın ve daha ileriye gidin.  Günlük hayattaki toplu taşıma yolculuklarını, ne kadar ders çalışmak zorunda olduğunu veya ne kadar uyuduğunu hepsini düşünün ve ona göre başlayın…