“Hem emekli, hem de çalışan 65 yaşında bir insanım. Birkaç gün önce, aynı işyerinde çalıştığımız çocuğum yaşındaki genç, şaka yollu da olsa şöyle dedi: ‘İhsan amca, sizin gibi yaşlılar çalıştıkça, gençler işsiz kalıyor. Avrupa ülkelerinde emekliler, çalışmıyor, emekliliği yaşıyor.’ Kendisine şu cevabı verdim:

-Bu yaşımda, çalışmaktan zevk almıyorum evladım! Yarıya yakını kiraya giden 1600 liralık emekli maaşıyla geçinebilsek, hayatımın son dönemini evimde eşimle birlikte geçirirdim. Sor bakalım Avrupa’nın çalışmayan emeklisinin kaç para maaş aldığını? Onlar bizim emeklilerimiz gibi açlık sınırında, çoğu şeye hasret yaşamıyor! İnşallah sen emekli olduğunda bizim çektiklerimizi çekmek zorunda kalmazsın.

Baktım çocuğun gözleri doldu. Şaka yapmak istediğini söyleyerek, elimi öpüp anlına koydu. Aslında haklıydı. Geçinebilmek için çalışmak zorunda olan biz emeklilerin de haklı olduğumuz gibi!”

*

Yukarıdaki satırlarda, siz değerli okurlarımdan biri olan emekli İhsan Bey’in anlatımıyla, kendisi ile aynı işyerinde çalışan genç bir işçinin arasında geçen diyalogu okudunuz.

Gençlerin, insanların emekli olup da çalışmasına karşı olduğunu, emekli olup da çalışanların ise geçinebilmek için çalışmaktan başka çarelerinin olmadığını ortaya koyan bir diyalogdu.

Hiç şüphesiz anlayana çok şey anlatıyordu.

Dilerim, gün gelir Türkiye’nin emeklileri de Avrupa ülkelerinin emeklileri gibi, yaşamlarının son dönemini çalışmak zorunda kalarak değil, dinlenerek, tatil yaparak geçirir.

Diyeceksiniz ki;

Acaba olur mu?

Diyeceğim ki;

İnşallah deyin!