Pür telaş bir hayat yaşıyoruz sanki çok acelemiz varmış gibi hep zamanınızım yetmediğinden şikayet ediyorduk. Her zaman her yerde olmak için pür telaş çabalayıp duruyoruz. Sanki biz olmayınca bir şeyler eksik kalacakmış biz olmasak o iş olmayacak gibi davranıyoruz.

Yani anlayacağınız ‘Pür telaş’ bir zamanla yarışıyoruz. Zamanı geçme ihtimalimiz varmış gibi sanki maraton yarışına katılmışçasına olmayan hedeflere doğru koşup duruyoruz. Hiç kimse her seyi kontrol edemez etmesi de mümkün değildir diye hiçbir hesap yapmamışız.

Bazen olmayacak şeylere bir daha şans vermişiz. Belki düzelir diye araştırma yapmamışız. Bizleri yanıltın insanlara bir şans daha vermişiz acaba hatamı ettik diye sorgulamamışız, bazen olur olmaz şeyleri abartan insanlara üç beş sayısını sayamadın tüm rakamları aynı hizada olmayacağının hesabını yapmamışız. O maraton telaşından her şeyi değiştirebiliriz diye heyecan yapmışız.

Hani derler ya her şey değişir de bir tek insan değişmez. Gerçekten bazen bakıyoruz olur olmaz şeyleri başarmışız; Ama kendimizi değiştirememişiz hep pür telaş bir hayatla mücadele edip gitmişiz nereye gittiğimiz bile belli olmamış. En çok kendimiz yanılmışız güvendiğimiz itimat ettiğimiz yanımızda olduğunu sandığımız insanların olmadıklarının hesabını yapmamışız. Hep yanımızda olduğunu sanmışız. Günü geldiğinde ise kimseyi yanımızda olmadığını fark ettiğimizde ise iş işten çoktan geçmiştir.

Biz yorulmayı koşuşturmayı yaşamak sanmışız. En önemli olan kendimiz olduğunu farkına sonradan varmış olsak bile bize bir faydası kalmamıştır. Başkaları mutlu olsun diye kendimizi harcamışız. Dağ gibi kısa bir ömrü bilmeden yerle bir etmenin şimdi kah şaşkınlığını kah pişmanlığını yaşıyoruz. Boşa harcadığımız ve birileri mutlu olsun diye geçen zamanımızın değerini hiç bilememişiz.

Zaman geçtikçe insan anlıyor ki hayatta her şey geçer ama yaşadıklarımızdan öğrendiklerimiz sonsuza dek hep bizimle kaldığının farkına varıyoruz. Ne giden zamanı nede gidenleri geri getirmediğimizin hesabını yapamamışız. Boşuna pür telaş bir hayat yaşamışız. Sonunda kayıp eden kendimiz olmuşuz. Bundan sonra iyide olsa kötü de olsa bizim için bir telaşı kalmamıştır. Bundan sonra Keşkelerle avunmakta bize bir faydası olmayacaktır. Sonunda elimizde tek kalan yapmasaydın.

Kalın sağlıcakla…