Servetini artırmak için haksız yere insanların malına cebren ve zalimce el koyanlar az ya da çok olsun Allah’ın huzurunda ve insanların önünde bir gün mutlaka hesap vereceklerdir. Malına cebren el koyduğunuz kişi ya da kişilerle helalleşilmedikleri sürece Allah’ın merhametine ulaşmaları imkansızdır.

Başkalarının çocuklarının rızkını zorla hile ile cebren alıp kendi çocuklarına yedirenler unutmasınlar ki günü geldiğinde o haram lokma kendilerinin ve çocuklarının burnundan fitil fitil geldiğini göreceklerdir. Bu dünya etme bulma dünyasıdır. Kimsenin ahı kimsede kalmaz. Bazı insanlar menfaatleri gereği, efendim ben yapmadım mecburen yaptım. Yok. Mecbur değilsiniz. İçinizde yoksa; Mecburiyet diye bir şey yoktur.

Haram içinize işlemişse helal haram demediğiniz zaman suçu bir başkasına havale edersiniz. Sanki yapan siz değil de bir başkası yapmış. Emir ve talimatı verende bir o kadar suçludur. Haklıyı haksızı ayırmadınız itiraz bile etmediyseniz tamamı ile menfaatiniz için yaptıysanız o haram lokmaya ortak oldunuz demektir.

Ortak olduğunuz o haram lokmayı evinize ve çocuklarına yedirdiyseniz. Kursaklarına haram lokma giren insanları bir daha zapt etmek mümkün değildir. Hani bir söz vardır alışmış kudurmuştan beterdir. İnsanları mecbur bırakmak kadar kötü bir şey daha yoktur. Mecburiyet hayat boyunca unutulmaz unutmakta mümkün değildir. Ne var ki her şeyi düşünerek bulamıyor insan.

Bazı şeyleri zamana bırakmak gerekiyor. Hatta bazı şeyleri hiç bulmamak daha iyi olabilir diyebilir insan ama bazı şeyler ne kadar da unutmak istersen unutmak asla mümkün olmuyor. Hakkı olmadan haksızlık yapana güç yetmiyorsa bekleyip işin sonuna bakmak lazım. Mutlak haksızlık bedelsiz kalmayacaktır.

Zamanı geldiğinde herkes yaptıklarının bedelini ödemeden bu alemden gitmeyecektir. Kalın sağlıcakla….