Emekli bir edebiyat öğretmeni geçtiğimiz gün bana geldi. Kendisini çok eskiden tanırım…

Aradan bunca yıl geçtikten sonra emekli öğretmen arkadaş ile karşılaşmak mutlu etmişti beni…

Sohbet sırasında, “Sizi fazla meşgul etmeyeceğim. Ziyaretimin nedenini, kısaca anlatıp gideceğim” diye başladı anlatmaya ve özetle şöyle dedi:

“- Komşum ve ben günde ikişer gazete alıyoruz. Aldığımız gazeteleri okuduktan sonra takas ediyoruz. Son 4-5 yıldan bu yana, gazetelerde Türkçe ve dilbilgisi hataları giderek artıyor. Manşetlerden tutun, en tutarlı yazarların yazılarında bile yanlışlardan geçilmiyor. Sanki yazılı basın Türkçeyi katletme kampanyası açmış sanıyorsunuz.

Bu sadece yazılı basında gözlenmiyor. Başbakan’ın, bakanların, milletvekillerinin ve devlet görevlilerinin konuşmaları; devlet kurumları basın bürolarının yazılı açıklamaları Türkçe ve imla yanlışları ile dolu…

Devletin resmi yayın organı TRT başta olmak üzere görsel medya, Türkçe katliamının başını çekiyor. Türkçemiz giderek, arabeskleşip, yabancılaşıyor.

Daha açık bir deyişle; katlediliyor…

Bana ‘Ne yapılması gerekiyor?’ diye soracak olursanız, yanıtım şudur:

Türkçe’nin katledilmesinden sonra; sıranın Türkiye’ye geleceğini idrak edip, ilk ve orta öğretimde dil bilgisi reformuna gidilmesidir. Bunun için de, hemen Türkçe ve edebiyat öğretmenleri yetiştirilmesi için, harekete geçilmelidir.”

Birkaç saniye durduktan sonra; “Çünkü…” dedi ve sözlerine noktayı şöyle koydu:

“Bırakın ilköğretimi; ortaöğretimde Türkçe ve edebiyat öğretmenlerini bir kompozisyon sınavından geçirin; yüzde 70’den fazlası sınıfta kalır….”

Öğretmen arkadaş ‘Hoşça Kalın’ deyip giderken bile arkasından düşünceli düşünceli baka kaldım…