Nur yüzlü ihtiyar bir adam şeyh edasıyle kuyumcuya girdi.

Kuyumcu onu saygıyla karşıladı.

İhtiyar dedi ki:

"Ben senin sevabınım!"

Kuyumcu güldü ve alaycı bir şekilde:

"Pırıl pırıl bir yüzün olduğu doğru, ama bir sevabın böyle görüneceğini hiç düşünmemiştim!"

Bu sırada genç bir çift dükkana girerek altın siparişi verdi.

Kuyumcu siparişi hazırlarken oturmalarını söyledi.

Genç hanım gidip yaşlı şeyhin kucağına oturdu.

Kuyumcu şaşırdı ve kadına sordu:

"Neden şeyhin kucağına oturdunuz?"

Genç hanım şaşkınlıkla söylendi;

"Hangi şeyh?"

"İyi misiniz siz?"

"Neden bahsediyorsunuz?"

"Burada kimse yok ki."

"Bize siparişimizi verecek misiniz, vermeyecek misiniz?"

Şaşıran ve utanan kuyumcu genç çiftin altınını vererek parayı aldı ve genç çift dükkandan ayrıldı.

Şeyh kuyumcuya dönerek şöyle dedi:

"Beni senden başka kimse göremez ve bu ancak salih ve iyiler için mümkündür."

O arada başka bir erkek ve kadın girdi dükkana.

Aynı hikaye tekrarlandı.

Şeyh kuyumcuya:

"Ben senden bir şey istemiyorum! Rızkını artırmak için bu mendili yüzünüze sürün."

Kuyumcu mendili kutsal ve ruhani bir tavırla aldı, kokladı ve yere yığıldı.

Şeyh ve arkadaşları bütün para ve altınları alarak kaçtılar.

*****

Dört yıl sonra şeyh kılıklı bu adam, iki hırsız çift ve iki polis memuru dükkâna girdiler.

Polis memuru, şeyh ve kuyumcuya, soygun olayını sordu ve sırayla hikâyeyi anlattılar.

Polis memuru:

"Olayın nasıl olduğunu yanımızda aynen tekrarlamalısınız" dedi.

Önceki soygun aynen tekrarlandı ve şeyh mendili tekrar kuyumcuya verdi. Kuyumcu koklayıp ovuşturdu ve anında yere düştü, bayıldı.

Bu kez şeyh, iki polis ve arkadaşları dükkânı tekrar soydular.

*****

Sonuç;

Her dört yılda bir seçimler tekrarlanıyor ve biz millet olarak aynı hikayelerle kandırılyoruz.

Ve hiç de akıllanmıyoruz!