Dışa vurmadan için için yanmak. Dünya halı ne diyelim kimisi yalan olur kimisi yanan olur. Bazen insanın canı öyle yanar ki; her şeyin rüya olmasını diler. Bazen canınızı yakanlar olur ve gücünüz tükenmiş karşı koyacak durumumuz olmadığı zaman her ne kadar da içimiz yasada canımız yandığında sabredelim, günü geldiğinde sizin gücünüz yetmezse de unutulmasın ki canı yakan da yanacağı günü geçecektir. Bakıyorsunuz içten içe yanan ateş değil, bazen de kendi gafletimiz yakar. Baskalarin da kusur görür, kendisine kör bakar. Derler halbuki neye nasıl bakarsanız onlarda size öyle bakarlar. Eğer yanmaya cesaretiniz yoksa bir başkasını yakmaya yok etmeye veya heder etmeye gerek yoktur. Herkesin yüreğinin yanması farklıdır. İçin için yanmak sadece alev ve acıdan oluşmaz. Asıl olan bir başkasının insanı yapmasıdır. Bu dünyada tek yolunda gitmeyen hayattır. Kurunun yanında yaşta yanar derler bazen insan gururu da yakar. Çoğu zaman insan yansa da her şeyi içine atar ve içten yandığı halde susmayı yeğler halbuki bir yerde içinizde yanan bu alev bir yerde patlamaya neden olabilir. Böyle bir şekilde yaşanmaktansa, inceldiği yerden kopmasına izin vermezseniz, günü gelir en sağlam yerinden kopar ve canınızın yanmasına sebep olur. Önce umutlarınız sonra da tüm hayalleriniz yakar kül eder. Canınız yanar ama sizden başka kimse canınızın yandığını bilmez ta iliklerinize kadar içinizde his ettiğiniz acı ile feryadınızı kimse duymaz. Sonsuza Kadar her acıya dayanacak gücü kendinizde bulamazsınız. Kahretsin tam şuramda bir şey var beni kahreden, tam yüreğimin üstünde, çakılı duran bir şey var, elimde değil söküp atamıyorum diye dert yanmaktan öteye gitme şansınız yoktur. Tamam bu sefer her şeyden vazgeçtim deyip, üç saniye sonra kahretsin yapamıyorum diyerek ömrünüzü bu şekilde geçirmeye takatınız ve gücünüz yetiyorsa bir mesele yok demektir. Ama yetmiyorsa sonu hep acı ile hüsran olur. İçinizdeki alevler yanar ve yandıkça yüreğiniz de volkanların patlamasına neden olur. Bazı insanlar vardır, yüreklerinde öyle kanayan yaraları var, İçin de bütün bedenini yakacak kadar yaraları vardır. Yine de susarak yanan bedenleri ile birlikte göçüp gitmişlerdir. Dışa vuramadığımız her saniye ömrümüzden bir ömür götürdüğünü unutmayınız.