Profesyonel şirketler hariç, bugün kadar bir çok aile şirketi otuz yılını doldurmadan kayıp olup gitmişlerdir. Şirketlerin yönetim ilkelerine göre eğer aynı aileden çok sayıda kişi söz sahibiyse, bu durum zamanla sorunlar yaşanmasına sebep olabilmektedir. Nedeni ise aile şirketlerinden herkes işe karışınca içinden çıkılmaz bir hal alır. Hele bu işlere birde aileler de karışınca, bölünme başlamıştır.
Aile şirketler çoğu zaman büyümeden yerinde saymakla kalmaktadır. Aile büyüğünün ölümünden sonra kardeşler bir müddet bir arada kaldıktan sonra kısa bir zaman diliminde, bir şekilde mal bölünerek herkes kendi yoluna devam etmek ister. Yani daha mutlu ya da daha başarılı olacaklarını sanırlar. Bu bölünmeden bugüne kadar çok nadir başarıya ulaşılmıştır.
Ne yapmalı; Aile bir araya gelerek kendilerine özgü bir anayasa hazırlanması, bu hazırlanan aile Anayasası çerçevesinde aile Şirketinin geleceğinin net olarak belirlenmesini , aile bireylerinin aile içi meselelerle uğraşmayı bir tarafa bırakarak tamamı ile kendi şirketleri için hedef odaklı olarak yol almaları gerekmektedir.
Aile şirketlerinin başlıca yok olma nedenleri , aile içi çekişmelerden dolayı bir türlü kurumsallaşmamak, birinci nesil ile yeni nesil arasındaki anlayış farklılıklarının yaşanması, yeni nesil kendi arasında rekabet yapması, en kötüsü ise ailevi duygularla profesyonel anlayışın birbirine karıştırılması.
Bu yüzden aile şirketleri, Türkiye’de az olduğu ve çoğunun da kurumsallaşmadığı için ömürlerinin kısa olduğu bir gerçektir. Aile şirketleri çoğunluğun yaşadığı problemler ise oldukça fazla ya satılıyor, ya küçülüyor ya da silinip gidiyor.