Eskiden ne güzeldi; herkes herkesin halini sorar dostluk ve kardeşlik vardı. Kadınlar utanır, erkekler kıskanırdı. Şimdi Mecnun küpeli, Leyla ise şüpheli kimin ne olduğu belli olmayan bir duruma geldik.

Eski olan her ne olursa olsun bir şekilde özleniyor. Eski bir dost, eski bir anı, eski bir arkadaş, eski bir zaman dilimi, eski her neyse; Mazide kalmış olsa da, anılarda yaşıyorduk bazı şeyleri. Kimseyi övmeyen, kimseye küsmeyen, kimseden yakınmayan kimseyi suçlamayan hiç kimse kalmamıştır. Görüşmemek için Çok meşgul olmak diye bir şey yoktur. Mesele her zaman öncelik ile ilgilidir.

Ne kadar iyi bir insan olduğunuzun hiç bir önemi yoktur. Nasıl olsa ilk hatandan dolayı en kötü siz oluyorsunuz. Dünya hayatı ne diyelim, hayat bu, bir bakarsın her şey bir anda son bulur. Bir bakarsın son dediğin an, her şey yeniden can bulur.

Ben düşüncülerimi diğer insanların fikrini değiştirecek diye paylaşmıyorum. Ben düşüncelerimi benim gibi düşünen insanlarla yalnız olmadıklarını bilmeleri için paylaşıyorum. Unutmayınız ki insanlar sizinle konuşmayı bıraktığında, mutlaka arkanızdan konuşmaya başlarlar.

Herkes hata yapabilir, önemli olan yamukluk yapmamaktır. Eskiden her şey çok güzel değildi diyebilirsiniz olabilir, ama her bir şey yolunda gitmese de en azından umudumuz vardı. Bugün ne umut nede ümit var, tek var olan şey menfaat pereslik.

Sorabilirsiniz. Neden eskiye dair her şeyi bu kadar çok hatırlatıyorsunuz diye. Çünkü eskiler gerçekten çok güzeldi. Samimiyet vardı, sevgi vardı, değer vardı. Seven sevdiğini üzmez, mutlu etmeye çalışırdı. Gönül almayı bilirdi. Şimdi söyler misiniz hangisi var? Bugün ise geçmişe dair en üzücü şeylerden biride şudur; eskiler özlenir, maalesef tekrar asla yaşanmaz.

Biliyor musunuz; eskiden düşene el uzatan insanlar vardı. Şimdi düştün mü en sevdiklerin bile tekmeliyor. Sevgi ve saygının yerini saygısızlık ve sevgisizlik almışsa, dürüstlüğün yerini namussuzluk almışsa, güven ve itimadın yerini güvensizlik almışsa, dostluğun yerini menfaatperstlik almışsa, namuslu olmanın yerini namussuzluk almışsa, Terbiyenin yerini terbiyesizlik almışsa, eskiyi özlemeye değmez mı?