İnsanlara aynı iyiliği düzenli olarak yapınca, onu artık sizin göreviniz gibi zannediyorlar. Halbuki iyilik tüm insanlığın görevidir. Vefa hiç bir zaman unutulmamalıdır. Vefalı insan, birçok zararınızı görse de, bir iyiliğinizi unutmaz.
Nankör insan bir zararınızı görse, ona yaptığınız iyilikleri bir kalemde siler ve bütün iyiliklerinizi unutur. Bir küçük dokunuş sanki ona büyük bir hakaret gibi algılar.
Bu nankör insanlarla ne yaparsanız yapın sonunda mutlaka nankörlüklerini gösterirler. Nankör insan, her şeyin fiyatını iyi bilen ama hiçbir şeyin kıymetini bilmeyen insanlardır. Bir nanköre sormuşlar, ne yaptı da sen dostuna kırıldın.
“Şimdiye kadar her dediğimi yaptı, ama birini yapmadı onun için ona kırıldım.”
Kimseyi kırmamak için verdiğin onca mücadeleden sonra bile hala vefasızlık ve nankörlük görüyorsan; yanlış insanlara değer veriyorsunuz demektir.
En büyük körlük, nankörlüktür. Çünkü ona yapılan bütün emekleri görmemezlikten gelir. Eğer sizden Menfaati bittiyse nankörlüğüne hazır olun. Her şey de bir kötülük görmeyi, en çok nankörler öğretir. Nankörlük, zayıf insanların işidir, her şeyi ile şükür eden insanlar içinde asIa nankör oIana rastlayamazsınız.
Hayatımızın değişmesinden daha fazla bizleri üzen şey nedir bilir misiniz, insanların nankörlükleridir. Bu nankör insanlardan çok şey beklemeyin şu fani dünyadan.
Hayat kısa, hayaller ağır, insanlar nankördür. Bu insanlar için kızmaya darılmaya kendinizi heder etmeye değmez.
Kalın sağlıcakla…