Dürüstlük, sevgi, etik ve hoşgörü---- sizleri yıllar öncesi kaybettik. 
İnsanlarımız vardı ağzından çıkan söz yemin yerine geçen, dostlarımız vardı kelimeleri sözlüklerin bile yazmadığı türde anlamlarla dolduran; gülen yüzler doluydu etrafımız ufacık şeylerle mutlu olmayı bilen; insanlarımız vardı ilişkilerini içtenlikle, beklentisiz sürdüren... Tanıdıklarımız vardı acılarda, sevinçlerde yanımıza koşan; insanlar vardı, sadece insan olan, insanca duygularla yaşayan! NE OLDU BİZE?

Çok yakın zamanda sosyal medyada okumuştum; diyordu ki yorumu yazan kişi: “Çok mu yorduk acaba içiyle dışı bir olan insanları. Ya da çok mu kırdık onları ki, ortalık samimiyetten uzak samimiyetsiz insanlardan geçilmez oldu. Çok mu beklettik, mutluluğu en çok hak edenleri, ya da çok mu unuttuk, hiç unutulmaması gerekenleri ki, her yer sevgiden mahrum, hoşgörüden uzak insanlarla doldu. Belki de iyilerin kıymetini bilmediğimiz için, sevgiye ve hoşgörüye hasret yaşıyoruz bu dünyada.” Yine sormak gerekiyor kendimize, NE OLDU BİZE?

Sahi, ne oldu bizlere? Hoşgörüsüz olduk. Birbirimize tahammül edemez hale geldik. Birlikte yaşamakta olduğumuz insanları, bizler-onlar diye adlandırıp, düşman olarak görmeye başladık. Kendi fikrimizde olmayanları hain ilan ettik. Din-iman maskesi altında, ahlak ve erdem dini olması gereken dinimiz her türlü sapkının, tarikatın, kendisini hoca, şeyh veya İslam Alimi diye tanımlayan tiplerin elinde sapıklık pasaportuna döndürüldü…

Müslümanlık ahlak ve erdem dinidir. Ya da öyleydi bunların eline geçmeden önce!

Ama tarikatlarda kadının usulüne uygun nasıl dövüleceği anlatılıyorsa,  9 yaşındaki kız çocukları ile evliliğe “caiz” fetvası veriliyorsa, kadınla erkek aynı asansöre binemezmiş yoksa zina olurmuş, başı açık gezen kadın şehvet uyandırırmış, analar, babalar, evlatlar cinselliğe bulaştırılırsa, ölüler, hayvanlar konuya dahil edilirse, e daha buradayazmaktanbile hicapduyduğumbirsürüşey dinkisvesi altındahalka empoze edilmeye çalışılıyorsa NE OLDU BİZE diye sormayıp ne yapacağız?

Zaten meselenin özü de bu.

Dikkat edin neredeyse her fetvanın altında cinsellik var.Onların tüm derdi belden aşağı.

Ama hepsinden önemlisi memlekette bunlara dur diyen tek bir makam çıkmaz. Heraklı başında insanın merak ettiği bir şey var; neden içlerinden hiç biri de çıkıp, hırsızlığın günah olduğunu söylemez? Neden rüşvetin, hak yemenin, halk inim inim inlerken şatafatın, israfın haram olduğundan söz etmez?Meydanı boş bulan din tacirleri de istedikleri gibi at koşturur!

Allah aşkına durum böyleyken ahlaklı bir toplum, ahlaklı bir nesil nasıl oluşur?

Bakın merhum Toktamış Ateş 2007 yılındane yazmış: “…Mustafa Kemal'in genç cumhuriyeti fukara bir ülkeydi. Halkını "tutumlu olmaya", "yerli malı kullanmaya" özendiren bir ülkeydi. Ama bugünün kimi yöneticilerinin akıllarının alamayacağı kadar itibarlı ve düşünemeyecekleri kadar onurlu bir ülkeydi…Bugün kimilerinin dalga geçtiği Cumhuriyet Bayramı balolarına, ayaklarını sıkar Sümerbank pabuçlarıyla giderdi valiler. O günlerin Türkiyesi'nin başbakanlarının yurtdışında yatırım yapacaklarını söyleseler, söyleyeni "deli" diye akıl hastanesine kaldırırlardı. O günlerin Türkiyesi'nde trilyonluk yolsuzluklarla suçlananlara devlet protokolünde yer vermezler, erdem ve ahlak üzerine nutuk attırmazlardı. Ama o günlerin Türkiyesi umut ve inanç doluydu. O günlerin Türkiyesi gururluydu, haysiyetliydi. Müstemleke valisi edasıyla konuşmak isteyen kimi kendini bilmezlere, tek tek yalatırdı o söylediklerini...Ne oldu bize...”

Evet, Gerçekten de NE OLDU BİZE? Akıl mantık sınırlarımızı aşıp insanlıktan tiksinir hale geldik!.