Ne ayıp, ne ayıp!

Baş tacı ettiğimiz bedavacı din kardeşlerimizi Türkçe öğrenmeye zorlayarak yormak bizler gibi insanlara yakışır mı?

Ceplerine her ay harçlıklarını koyup, tüm hastaneleri,eğitimi, sağlık hizmetlerini, ulaşımı bedava yapıp, ceplerini bayram harçlıklarıyla, aylıkla, çocuk parası, ev parası, hayatımızı mahvettiniz parasıyla donatıp, evler dağıtıp, el üstünde tuttuğumuz Suriye’den kaçan Araplarla Arapça mı konuşacağız?

Niye?

Bunların arasından işletme açanların iş yerlerine iş istemeye gelen Türk gençlerine “yallah yallah, sen Türksün sana burada iş yok” demelerini daha iyi anlamak için mi?

Yoksa biz Türk kadınlarına sokakta, çarşıda, pazarda sözlü laf ettiklerinde ne dediklerini daha iyi anlamak için mi?

Ya da Arap esnafın ticaretlerinde TL’yi reddedip,Dolar/Euro istemelerinin nedenini anlamak için mi?

Benim bildiğim bu ülkede Türk parasını koruma kanunları vardı; düğünlerde bile para takılınca yere düşmesi engellenirdir ya da birisi alelacele yerden toplardı.

Bu ülkede çocuğunuza isim vermek için nüfus memurluğuna gittiğinizde koyacağınız isim Türk isimlerine uymazsa müdahale edilir ve konmazdı, Türk kimliğini koruma kuralları vardı.

Türk dilin ve harflerini korumak için 1353 sayılı “Türk Harflerinin Kabul ve Tatbiki Hakkında Kanun” uyarınca şirket ve tüm özel kuruluşların Türk harflerini kullanmaları, Türk Ticaret Kanunu'nda (md.66/1) ve Vergi Usul Kanunu'nda (md.215/1) defterlerin Türkçe tutulması, zorunlu kılınmıştı.

Bu ülkede kuyumcusundan köftecisine, bakkalından yol tabelasına kadar her yerde ve her şekilde Türkçe levhalar vardı çünkü burası Türkiye’ydi…

Türkiye Cumhuriyeti’nin en eski ve en köklü kanunlarından biri olan “Türk Harflerinin Kabul ve Tatbiki Hakkında Kanun” ile “Beynelmilel erkamın (uluslararası rakamların) Kabulü Hakkında Kanun” çoktandır rafa kalktı.

Bu kanunlara göre “Devletin bütün daire ve kurumlarında ve bilcümle özel kuruluşlarda Türk harfleriyle yazılmış yazıların kullanılması zorunludur. ” ibaresine ve diğer bir maddesinde yer alan “Türkçe eğitim yapılan kurumlarda Türk harfleri kullanılır, eski harflerle eğitim yasaktır.” maddesine rağmen sokaklarda Arapça tabelalar, belediyelerde bilinmeyen bir dilde tabelalar ve okullarda Arapça öğrenimi almış başını gidiyor.