Yıllardır ezbere bildiğim bu kitabı çantamda taşırım. Neden mi? Çünkü yaşamda bir şey beni üzdüğünde, kızdırdığında ve ben bir şeyler söylesem bile duyuramayacağımı bildiğim durumlarda, özellikle de ülkenin gidişatını seyrederken öfkelendiğimde hep rastgele bir yerlerini açıp okudum ve sakinleştim. Benim yerime kitap her lafı söylüyordu.Herkese önereceğim bu kitapla ilgili bir yorumda şöyle deniyor. "Küçük Adam" bir insan tipidir ya da "insan" olmayı bile başaramamış, okumayan, düşünmeyen, haberlerde dinlediği her şeye hemen inanan, sorgulamayan, kendi potansiyelinden habersiz, hedefleri olmayan, aslında neye oy verdiğini bilmeyen ama hemen her şey hakkında konuşabilen iki ayaklı bir varlıktır. Bu varlıkların çokluğu kitleleri ve yığınları oluşturur ki bir ülkenin kaderini büyük oranda bu az bilip çok inanan yığınlar belirler. Bu küçük adamların en belirgin özelliklerinden biri de çok şikayet ve eleştiridir. Bir şeyler düzeltmeye gelince gereken çabayı göstermekten kaçarlar..."

Kitaptan rastgele seçtiklerimle sizlere bir fikir verebilmeyi çok isterim!

***

"Başka bir biçimde yaşayabileceğini düşünmeye cesaret edemiyorsun: Koyun gibi güdülmek yerine özgür yaşamak, taktikler uygulamak yerine açık davranmak, bir hırsız gibi gecenin karanlığında sevmek yerine açık açık sevebilmek düşüncelerine yer vermiyorsun kafanda. Kendini küçümsüyorsun, Küçük Adam."

***

“Yönetimi elinde tutanların seni yönetmelerine izin veriyorsun. Ama sen, hiç sesini çıkarmıyorsun. Yönetimi elinde tutan güçlülere, ya da kötü niyetli güçsüz adamlara seni temsil etme yetkisini veriyorsun. Her seferinde aldatıldığını anlıyorsun, ancak bunu anladığında, iş işten geçmiş oluyor."

***

“Daha kaç tane kadın öldürülünce farkına varacaksınız? Kaç tane?

İnsanlığın kıpırdaması için milyonlarca ceset mi gerek?”

***

“Dinle Küçük Adam, Hedef, ona ulaştığın yoldur. Bugün atacağın her adım, yarınki yaşamındır.”

***

“… "ırk", "sınıf", "milliyet", “dinsel zorlama” ve “sevgi yasağı” gibi akılsızlıklarına, kene gibi yapışıyorsun. Sefalet bataklığına ne kadar derin battığını, görmeye cesaret edemiyorsun. Ara sıra başını bataklıktan çıkarıp, yayaya-şaşaşa diye bağırıyorsun! Bataktaki bir kurbağanın vıraklaması, canlı yaşama senden daha yakın”

***

“... gerçekler ses verdiğinde dinlemiyorsun, yalnızca gürültülere kulak vermeyi yeğliyorsun. (...) Sen, korkak, hain ve zalimsin, gerçek görev duygusundan insan olmak ve insanlığı korumak sorumluluklarını duyma yetisinden yoksunsun. Bilgili kimseye öykünmeyip, soyguncuya öykünmeyi çok iyi beceriyorsun. “

***

“Yaşamın senin kendi elinde, onu başka kimseye bırakma, en az da seçtiğin önderlere. Kendin ol!”

***

“Kendi içindeki yaşayan şeyden ölesiye korktuğunu öğrendim çünkü; bu korku senin, her seferinde bir işe doğru başlamana ve onu yanlış sonuçlandırmana neden oluyor. Bilginin umuda, yol açtığını anlamıyorsun. Umudu yalnızca kendi içine pompalıyorsun, içinden dışarıya değil.”

***

“Yaşamdan korkuyorsun yaşamın sevgi, çalışma ve bilgi üzerine kurulduğuna inanan adamı aramayı öğreneceksin, onu anlamayı ye ona saygı duymayı öğreneceksin.”

***

“Sen düşünme korkağısın, küçük adam, çünkü doğru dürüst düşünmek güçlü beden duyumsamalarıyla birlikte ortaya çıkar, oysa sen bedeninden korkuyorsun, küçük adam.”

***

Sonuç mu? Her daralışımda yeniden okuyorum, dinginleşiyorum, içimden taşanların satırlarda söylendiğini görüp rahatlıyorum ve diyorum ki; "Haklısın, iyimserim, yüreğim, kişiliğim gelecek umuduyla dolu." çünkü çözümün güçlü, çağdaş ve etkin eğitim sistemi, donanımlı uygar öğretmenler ve bilinçli anne babalar olduğunu biliyorum!

Dinle, Küçük Adam, Wilhelm Reich