Bir insan neden yalan söyleme gereği duyar? İlk olarak birisinin duygularını incitmemek veya başını belaya sokmamak için söylenenden farklı olan yalanlardan bahsetmek istiyorum. Mitomani, Kompulsif  ve alışılmış yalanın kronik davranışa dönüşen veya bilinen adıyla Patolojik yalan söylemekten bahsedelim. Ben daha çok kompulsif yalancılık terimini kullanmayı tercih ediyorum.  Sanırım yalan söyleme davranışını sergileyeni damgalamak yerine farkındalığı kazandırmak gerektiğini düşünenlerdenim. Sizi bilmem ama benim çevremde görmezlikten gelemeyeceğim sayıda çok insan var. Kompulsif  yalancılar görünürde bir sebep olmadan yalan söylemeyi tercih edenlerdir. Bir insan utanma veya başını belaya sokma gibi rahatsız edici bir durumdan kaçınmak için yalan söylese de kompulsif  bir yalancı, nesnel faydası olmayan yalanlar veya hikayeler söylemeyi tercih eder. Anlattıkları hikayeler genellikle dramatik, karmaşık, ayrıntılı ve renkli olma eğilimindedir. Ayrıca, harika hikâye anlatıcılarıdır. Çok ikna edici olabilirler ve genelde kendilerini olayın kahramanı veya kurbanı olarak gösterirler. Aslında bakarsanız senaryosunu yazdıkları ve oynadıkları eski bir oyundur.  Yalan söylemenin temelinde takdir, sempati veya başkaları tarafından kabul edilmeye yönelik gereksinimleri yatmaktadır. Bu insanlar her zaman yalanlarının bilincinde olmayabilir ve bu durumda da patolojik bir yalancı ile nasıl başa çıkılacağını bilmek zorlaşır. Bazıları öyle sık sık yapıyor ki uzmanlar bir süre sonra gerçek ile kurgu arasındaki farkı bilemediklerini ifade ediyorlar. Çünkü; doğal performans sergilerler, davranışları çok iyidir ve konuşurken başkalarıyla nasıl iletişime geçeceklerini bilirler. Ayrıca, uzun cümleler, uzun duraklamalar veya gözle temastan kaçınma gibi davranışlarda sergilerler. Açıkçası, Benimde çok rahatsız olduğum bir konu da: Soru sorulduğunda, hiçbir zaman spesifik olmadan veya soruyu yanıtlamadan çokça konuşabilme yeteneklerine sahip olmalarıdır. Bu biraz sinir bozucu konuyu saptırmada diyebiliriz. Peki hayatımıza renk katan bu renkli insanlarla iletişim içinde olmaya devam edeceğimizi farz ederekten size bazı tavsiyelerde bulunmak isterim. 

-Öfkenizi kaybetmeden destekleyici, nazik ve sert olabilirsiniz. Yalan söylemeleri konusunda onlarla yüzleşirseniz, bunun gerçekliğini inkâr etme ihtimalleri yüksek. Bu yüzden öfkeli olabilirler. Unutmayın ki bu sizinle ilgili değil.

-Yardımcı olun, onunla yalanları hakkında konuştuğunuzda, sizi etkilemek için çalışmalarına gerek olmadığını hatırlatın. Onlara gerçekte kim oldukları için değer verdiğinizi bilmelerini sağlayın.

-Ayrıca, dürüst olmadıklarında sohbete devam etmek istemediğinizi de bildirebilirsiniz.

-Tıbbi yardım önerin.

Her şeyin bir sebebi olduğu gibi renkli arkadaşlarımızın davranışlarının da bir sebebi olduğunu unutmayalım.