Evlendirme çalışmalarımızın toplumumuzda henüz yeterince yer etmemiş olduğunu görüyor, bunu toplumumuza nasıl mal ederiz diye çırpınıyoruz. Aslında uzaktan bakınca bizim işimiz pek iç açıcı görünmüyor ama sonunda kiminle konuşsak ve kime anlatsak, bizi ve çalışmalarımızı tebrik ediyor, destekliyorlar.

CANSUYU Derneği Genel Başkanı Mustafa Köylü ile Milli Gençlik Vakfında beraber çalışmış, o bizim Isparta şube başkanlığımızı başarıyla yürütmüştü. Ankara’da bir vesile ile görüştüğümüzde; “Başkanım, toplumumuz alışkanlıklarıyla baş başa kalmayı seviyor. Müspet (olumlu) ve yeni bir çalışma yapılınca onu hemen kabul etmiyor. Ama bu sefer de biz, işlerimiz oturuncaya kadar büyük sıkıntılar çekiyoruz” şeklinde bir söz sarf etmişti.

Gerçekten doğru söylüyordu. Evlendirme bürosunu kuralı neredeyse on yıla erişmiştik. Ama insanlarımız bilhassa damat adaylarımız hala çekimser davranıyor, böylece de kurulan yuvaların sayısı belli seviyede kalıyordu.

Toplum evlenmelerde “içine girilince belli olur” yani eşler birbirlerini evlendikten sonra daha iyi tanırlar deniyordu ama bu sefer de iş işten geçmiş oluyordu. Ama bizim çalışmalarımızda adaylarımızdan aldığımız bilgiler onun hemen her yönünü ortaya koymakta, evlenmeye karar verirken bu bilgilere sahip olunarak karar vermektedirler. Aday formlarındaki bilgiler yanlış da olmamaktadır. Zira her bir aday formunu büromuza vermekte, bu formun kime gönderileceğini bilmemektedir. Onu biz uygun adaya göndererek görüşünü almaktayız.

İkincisi de az da olsa ödenen küçük bir kayıt ücreti, müracaatların doğruluğunu sağlamakta böylece daha evlenmeye karar verilmeden karşı aday hakkında birçok bilgiler bilinmektedir. Bu da verilecek kararın isabet derecesini artırmaktadır.

BAZI GELİN ADAYLARIMIZ

Bize müracaat eden bazı gelin adaylarımızın durumlarından kesitler sunmak istiyorum. Bakalım sizler durumlarını nasıl karşılayacaksınız?

Bir gün büroma başı açık bir kızımız geldi. “Ağabey, ben yüksek seviyeli bir bürokratın kızıyım. Lüks ve asri bir semtte oturuyoruz. Uluslar arası ilişkilerde yüksek lisans yapıyorum. Ama ben beş vakit namazımı kılıyorum. Benim çevremde evlenebileceğim kimse yok. Sizi duydum ve kayıt olmaya geldim” dedi.

Kaydını yaparak “resimli bilgi formunu” dosyamıza aldım. Böyle bir müracaatı alınca bütün samimiyetimle içimden bu kızımızın uygun bir beyefendi ile en kısa zamanda evlenerek yuvasını kurmasını arzu ettim. Tabiidir ki tarafların mutluluğu “küfüv” dediğimiz denkliğin sağlanmasıyla mümkün olacağı açıktır.

Yılların çok çabuk geçtiği ve yaşların durmadan ilerlediği bir ortamda bu kızımız ne yapsın? Her genç kızın özlemi olan bir mutlu yuvayı kurmaktan vaz mı geçsin yoksa gözünü yumup rast gele bir damat adayına “evet” mi desin?