Toplumsal meselelerde siyasetin " ZITLIKLAR " yani bir başka deyimle DUALİTE arz etmesi ve bunun asıl siyasal görüşün enerji kaynağı olarak görülmesi isabetli bir düşünce sayılabilir.

Nihayetinde Siyasi görüşleri sağ ya da sol veya değişik siyasal yaklaşımlar itibariyle değerlendirmeye tabi tuttuğunuzda, ister istemez  DUALİTE durumu ortaya çıkıyor.

Siyasal olarak iktidar paylaşımı bu zıtlıklarla inşa edilecek olursa, ortaklığa dönüşürse o takdirde İSTİKRARIN ve oluşturulacak olan işbirliği ve koalisyonların ömrü fazla olamıyor.

Geçmişte Türk siyaseti bu tür zıtlıklarla kurulan ve ömrü çok kısa olan, fayda yerine ülkeye büyük zararlar veren hükümetlere (Koalisyon) katlanmak durumunda kalmıştır.

Gelişen demokratik hayat aslında toplumsal meselelerde istikrarlı ve uzun ömürlü İktidarların tercih edildiğini göstermektedir. 

Bu tür tek partinin güçlü bir halk desteği ile iktidarda olması, ülkenin hem kalkınmasına ve hem de toplumsal huzurun sağlanmasına imkan sunabilmektedir.

Kim ne derse desin, Türkiye uzun yıllarını zıtlıkları belli siyasal partilerin kurduğu koalisyon hükümetlerinin  verdiği zararları, topluma kaybettirdiği imkanları yeniden kazanmanın sıkıntısı ve sancılarını yaşamıştır. Halen de bu sıkıntıların bazı alanlarda devam ettiğini görebilmekteyiz.

Gelinen son durum ise aynen şöyledir:

" Tek parti'nin iktidarı 20 yıldır devam ediyor. Artık huzur, güven, istikrar ve kalkınma ile iç barışı sağlama konusunda DUALİTEDEN yani zıt görüşlü siyasal yapılardan bir yeni koalisyon oluşturulması ve yeni bir yönetim tarzının denenmesi arzu ediliyor ve buna dair çalışmalar yapılıyor."

Peki bu siyasal yaklaşım ve yapılanma hevesi (Şimdilik bir hevesten ibarettir ve sonucun ne olacağı bilinmemektedir) Türkiye'yi Muhalefete iddia ettiği ve abarttığı kimi konulardan dolayı İktidar olma yolunu açabilecek midir?

Bu sorunun cevabı bu gün için HAYIR olmaktan öte gidemiyor.

Yeni sistemi değiştirme iddiası da askıda ve muhal olarak görülen bir iddia olmaktan öte gidemiyor. Zira anketler hala İktidar Partisi'nin açık ara önde olduğunu gösteriyor.

Erken kalkanın parti kurduğu ve yeni sistemin avantajlarıyla kendilerini hak etmedikleri halk desteğine rağmen söz sahibi yapacak kadar ince hesaplarla iktidar imkanı arayanların muvaffak olabilmesi acaba ne ölçüde mümkün olabilecektir?

Yamalı bohça gibi iki ucu değil, dört ucu bir araya getirilmek istenen siyasal yapıdan istikrarlı bir yönetim vadi bile çıkabilmemişken, neyi nasıl yapacaklarını ve kimi Cumhurbaşkanı seçmek istediklerini dahi kararlaştıramamış olan bu yapıdan hayırlı bir sonuç beklenebilir mi?

Hatta bu ümid ve arzu ile siyasi manevra yapan önde gelen muhalefet partilerinin bir anda zıtlıkla hareket etmeye başlaması düşünülemez mi?

Siyaset iddia mesleğidir. Kendisini ikinci, üçüncü ya da dördüncü sıraya oturtacak bir yaklaşıma olumlu bakılabilmesi imkanı var mıdır?

Apayrı dünya görüşlerini ve siyasal yapıları bir çatı altında toplayıp, onlardan sadece birinin Liderine teslim olma hali " SİYASAL HADIMLIK " değil de nedir?

Oysa siyaset VELUD yapıların başarı sağladığı " Azimli, kararlı ve ısrarlı " bir Liderlik ve kadro işidir.

Kendi vizyonu, başarısı ve benimsenirliği açısından toplumsal bir konsensüs oluşturmak, böylece iktidara gelebilmek ve uzun ömürlü bir koalisyon yapısı oluşturmak, birbirine zıt siyasal yapıların başarabileceği bir durum olamaz.

İleri demokrasilerde bile bu durumun örneklerini ve uzun ömürlü iktidarlarını görebilmek mümkün olmamıştır.

Kaldı ki girdiği çok sayıda seçimi kaybeden siyasi partilerin kendi dışında başarılı olabilmiş diğer partileri yedeğine alıp ülkeyi yönetmeye kalkması sadece bir varsayım hatta hayalden ibarettir. 

Bu apaçık durumu toplumun çoğunluğu ve de yedekte güç aldıkları Partilerin seçmenleri fark etmişse, hayal sahibi birincinin bu iktidar olma gayreti hayalden öte gidemeyecektir.

Türkiye siyasetinin güncel fotoğrafı da budur.