Haber sitelerinin birinde okudum geçenlerde…
Avustralya’lı bilim adamlarının yaptığı araştırmalar sonucu, TV’nin sağlığa zararlı olduğu ortaya çıkmış…
Neden mi?
Günde 6 saat televizyon izlemek, insanın ömrünü 5 yıl kısaltıyor muş!…
Tabi ki bu, Avustralya’da yaşayan insanlar üzerinde yapılan bir tıbbi araştırmanın sonuçları olsa gerek…
Benzeri araştırma Türkiye’de de yapılmış olsaydı, ortaya çıkacak rakam büyük olasılıkla farklı olurdu bence.
Çünkü; Avustralya’da yaşayan insanlarla, Türkiye’de yaşayan insanların TV’lerde görüp duydukları arasında dağlar kadar fark var.
Çünkü; ülkemizde teröre her gün birkaç şehit verilmesi gibi…
Çünkü; bölücülerin devlet içinde devlet kurmaya çalışması gibi…
Çünkü; Politikacıların ağıza alınmayacak sözlerle birbirini yiyip durması gibi…
Çünkü; Yatak odalarının halka açılması gibi…
Çünkü; Hangi taşı kaldırsan altından ‘çete’ ve ‘yolsuzluk’ çıkması gibi…
Çünkü; ‘Darbe’ ve ‘suikast’ planlarına sürekli yenilerinin eklenmesi gibi…
Çünkü; Bazılarının konuşacakları-tartışacakları yerde, avazları çıktığı kadar bağırıp ona buna hakaret yağdırması gibi…
Çünkü; İnsanlık adına yapılan yardımların, eleştiri konusuna dönüşmesi gibi…
Çünkü; Kadına ve küçücük çocuklara şiddet ve taciz olayları gibi…
Çünkü; Trafik canavarına her gün onlarca kurban verilmesi gibi…
Çünkü; Güpegündüz gasp ve soygun olayları gibi…
Dahası saymakla bitmez.
Avustralya’da insanlar Allah’ın günü böylesi olayları yansıtan haberleri mi izlemek zorunda kalıyor?
Hayır!
Çünkü;
O ülkede böylesi olaylar yaşanmıyor, o ülkenin televizyonları böylesi haberleri yayınlayıp durmuyor da ondan…
Dedim ya bilim adamları benzeri araştırmayı Türkiye’de yaşayan bizler üzerinde yapmış olsa, sonuç şöyle çıkabilirdi:
‘Günde 6 saat televizyon izlemek insanın ömrünü en az 10 yıl kısaltıyor!’
N’APİYİM BU BENİM DOĞAMDA VAR
Günlerden bir gün kurbağa ile akrep bir nehir kenarında karşılaşırlar. Akrep kurbağaya döner, “Beni sırtına alıp karşıya geçirir misin?” der. Kurbağa biraz şaşkın, biraz korku dolu “Ama sen akrepsin, sokarsın beni” der. “Olur mu hiç, eğer seni sokarsam, ben de nehre düşüp, boğulurum” diye yanıt verir akrep.
Kurbağa düşünür, hak verir, akrebi sırtına alır ve nehrin karşısına doğru zıplayarak yola koyulur. Tam nehrin ortasında kurbağa boynunda tarifsiz bir acı hisseder, akrep sokmuştur.
İkisi de suya düşer ve ikisinin de ölmek üzere olduklarında, kurbağa akrebe bakar ve “Neden” der.
Akrebin yanıtı kısa olur;
“N’apiyim bu benim doğamda var”...