Mailime önceki gün bir feryat düştü…
Mailin içeriği nafaka ile ilgili idi… 
Başlığı ise ‘Süresiz nafaka insanı bitirir.. ‘
Bu maildeki söylemler bitmeyen ve ülkemizdeki kanayan bir yara idi…
Nedeni de şöyle; 
Ayrıldığınız eşinize ödediğiniz nafaka…
Bu nafaka olayı ömür boyu sürüyor, sonu yok yani…
Yani evlendin ve sonra ayrıldın ama bir türlü o ıstıraptan ayrılamıyorsun…
Hakimin takdir ettiği o nafakayı ödüyorsun..
Bence, evliliklerde çocuğun olmaması durumunda kadının kendini maddi anlamda toparlayabileceği sürenin dolmasının ardından nafakanın kesilmesi gerekir.
Ne bu yani ömür boyu nafaka dünyanın hiçbir ülkesinde yok.
Batı ülkelerinde bu böyle mi kesinlikle ‘Hayır’.
Bir insanın hayatının ipotek altına alınması nerede görülmüştür.
Bakınız mesela, Belçika’da yoksulluk nafakasının süresi evlilik süresini geçemiyor. Hollanda’da ise 5 yıldan az süren evliliklerde nafaka evlilik süresiyle sınırlı, 5 yılın üzerindeki evliliklerin boşanmayla sonuçlanması halinde ise nafaka yükümlülüğü en fazla 12 yıl sürüyor.
Bence bu nafaka olayına derhal bir çare bulunmalı ve insanların ömür boyu yoksulluk nafakası vermelerinden acilen kurtulmalıdırlar. .
Öyle veya böyle…
Şimdi mailime düşen çığlığı bir de kendi ağzından dinleyin;
“Ben Salih Arıkan görme engelliyim. Türkiye Beyazay Derneği İzmir şube başkanıyım. İlk üniversitem sosyal bilgiler ikincisi de açıktan sosyoloji devam ediyor.
Kamu görevlisiyim. Ülkemize ve aileye birçok tuzaklar kuruluyor. Siyasi iktidar tamam tebrik ederiz. Ama kültürel iktidar olmazda medeniyetimizin köklerine dönmezsek liberal tuzaklar içinde çürür gideriz.
Ben yetim büyüdüm. İşe başladığım zaman bu güne kadar hep yurtlarda yaşadım. Devlet parasız yatılı geçti ömrüm. En büyük hayalim bir ailem olsun. Babamı küçük yaşta kaybettim. Annemi de bir kaç yıl önce kaybettim.
Dedim ki kapımı açanım olsun, elime ayağıma dolaşan çocuklarım olsun. Uzun yıllar tatmadığım sevgiyi derinlikli olarak helal dairesinde yaşayayım. Kendim gibi gözleri görmeyen, iki çocuklu bir kadınla evlendim. Dört yıl evli kaldık. Ve yürütemedik.
Beş yüz lira nafakayla anlaşmalı olarak boşandık. Ben 2009 Haziranda evlendim 2013 Eylülde boşandım. Ve sürekli nafaka veriyorum.
Evlenmek istedim, hanımefendiler biz nafaka veren bir kişiyle evlenemeyiz dediler.
Dün eski eşim demez mi nafakayı artıralım, bende evlenmek istediğimi yeni bir hayat kurmak istediğimi söyledim. Şimdilik ileri tarihe erteledik ama uzlaşamazsak beni mahkemeye verecek.
Çocuğum yok ama nafaka veriyorum. Hadi beş yıl verdim ama o da yeni bir hayat kursun bende. Düşünün ikimizde yeni bir hayat kuramıyoruz.
Bana helal olmayan yabancı bir kadına ömür boyu para vermek istemiyorum.
Ve yeniden evlenerek sevgiyi tatmak istiyorum.
Evlilikte nikâhın Kutsallığını anladım. Bir gün Meryem anayı ziyaret etmiştik. O zaman bir dua ettim. Rabbim bizi bakire Meryem gibi tüm kötülüklerden koru diye dua ettim.
Ne isteniyor insanlar kadınlar erkekler birbirine düşsün onlarda ellerini ovuştursun.
Yok, öyle yağma bir ara inzivayı düşünüyordum. Tekrar evleneceğim ve çoluk çocuğa kavuşacağım.
Ailenin korunması için mücadelelerin içinde olacağım. Benim gönlüm yaralı ve gönlü yaralılara el uzatacağım.
Belki de dil olacağım yılmak yok, mücadeleye devam. Kültürel iktidar da olmalı yoksa aile çürür.”