Pandora’yı tanır mısınız?

Kutusunu duymuşsunuzdur, peki ya sonunda geriye ne kaldığını?

Mitolojiye göre, ilk erkek insanlar, Prometheus adındaki Titan (dev) tarafından yaratılmıştır. Tanrılar tanrısı kabul edilen Zeus ve diğer tanrılar, güçlerini insanlar üstünde adaletsizce göstermektedirler. Zeus, ateşi insanlardan saklayarak onların işlerini zorlaştırmaktadır. Tanrıların bencilliklerine, özellikle Zeus’a kızan Prometheus, ateşi çalarak insanlara verir. Bunun sonucu Zeus tarafından zincire vurulur. Tanrıların görevlendirdiği bir kartal, her gece onun yeniden oluşan karaciğerini kemirir. Prometheus’u bir ölümlü insan olan Herakles kurtarır.

Tarihteki ilk devrim Prometheus’un ateşi çalmasıdır. Zulme, adaletsizliğe karşı korkusuzca başkaldırarak eyleme geçmesidir.

Zeus, erkek insanlara ceza vermek için, önünde diz çökecekleri bir kadın yaratılmasını ister. Tanrılar, bu kadına kendilerinde bulunan her özelliği verirler; akıl hariç. Pandora (ilk kadın insan), akılsız olduğundan tanrılara bağlanacak ve tanrılar onun yönetiminde bütün insanlığı rahatlıkla yönetebileceklerdir. Ona, bütün kötülükleri ve acıları içine koydukları kapalı bir kutu verirler. Tanrıca bencilliğinden dolayı, bir gün dayanamayıp kutuyu açacağını bilirler.

Bu arada Prometheus’un kardeşi Epimetheus, Pandora’ya aşık olur. Prometheus’un yasaklamasına rağmen onunla evlenir. Pandora, nihayet dayanamayıp kutuyu açar. Bütün kötülükler ve acılar insanlar arasında yayılır. Kutuda ise sadece “umut” kalır. Epimetheus, bu umudu kullanarak, kendisinden türeyecek kuşaklara umudu nasıl kullanacaklarını gösterir.

Diyeceğim o ki sevgili okuyucularım; Antik Yunan’dan günümüze, her zaman güç sahipleri ve bu güç sahiplerinin kukla ya da maşa gibi kullandıkları yöneticiler olacaktır. Buradaki asıl mesele kişiler, isimler veya makamlar değildir. Asıl mesele ateşi çalabilmek, umudu ayakta tutabilmektir. Direnmektir, vazgeçmemektir.

Nazım, “Denizin olmadığı yerde, umut adına martı olmalı.” der. Eh, bizim kutu çoktan açıldı. Ne dersiniz? O zaman şimdi hepimiz için ‘umut’ a sarılma vakti.